Ontdekking
Door: peter
Blijf op de hoogte en volg Peter
28 Maart 2020 | Nederland, Leiden
Een zaterdag in afzondering, geen markt, geen terras, geen vrienden, geen familie, een luchtje scheppen is wat me van overheidswege rest.
Met bijeen gesprokkelde discipline trek ik jas aan en deur dicht. De zon lacht me tegemoet, maar heeft ze wel de goede voor? Ik geef me gewonnen als ik de hoek omsla, waarom zal ik er niet het beste van maken.
Ik kuier naar de Leidse hout, kippen tokkelen dat het binnenkort pasen is en dat ze de eierproductie opschroeven, een witte pauw staat klaar om na dit asociale tijdperk aan omstanders zijn staart te tonen, het schaap heeft het warm en wil zijn jas uit. Ooievaren staan op een paal en hoog op de poten te klepperen dat het maar eens uit moet zijn met dit virale tijdperk. Uit de muziektent klink geen muziek, maar hij echoot mooi in het water. Twee eenden maken zich op om een paar te vormen, hij wil wel maar zij steekt haar snavel in de wind. Het schelpenpad knerst onder de voeten en doet mij denken aan oude vakanties in Schoorl. Terug loop ik de heemtuin in, nou ja tuintje, een groene postzegel niet meer dan dat.
Maar een kleinood, zoveel voorjaarsbloemen. Ik heb er geen verstand van maar een kenner wijst me op de gepaste twee meter een boterbloem, ranonkel, anemonen, primula’s en iets dat ik niet eerder had gezien de kievitsbloem. Volgens kenner staat hij hier al eeuwen, vroeger in de Leidse wei dat heemtuin is geworden. Ik spring sloot, krijg er zin in en stap opgewekt verder, bij het hek herken ik een sneeuwklokje, ze lijkt mij verdwaalt in de tijd.
Energiek en rijker stap ik mijn huis weer binnen.
Zonder sociaal element had ik dit nooit gedaan dus nooit gevonden. Een Spaans wijsgeer zei het al: elk nadeel heeft zijn voordeel.
Met bijeen gesprokkelde discipline trek ik jas aan en deur dicht. De zon lacht me tegemoet, maar heeft ze wel de goede voor? Ik geef me gewonnen als ik de hoek omsla, waarom zal ik er niet het beste van maken.
Ik kuier naar de Leidse hout, kippen tokkelen dat het binnenkort pasen is en dat ze de eierproductie opschroeven, een witte pauw staat klaar om na dit asociale tijdperk aan omstanders zijn staart te tonen, het schaap heeft het warm en wil zijn jas uit. Ooievaren staan op een paal en hoog op de poten te klepperen dat het maar eens uit moet zijn met dit virale tijdperk. Uit de muziektent klink geen muziek, maar hij echoot mooi in het water. Twee eenden maken zich op om een paar te vormen, hij wil wel maar zij steekt haar snavel in de wind. Het schelpenpad knerst onder de voeten en doet mij denken aan oude vakanties in Schoorl. Terug loop ik de heemtuin in, nou ja tuintje, een groene postzegel niet meer dan dat.
Maar een kleinood, zoveel voorjaarsbloemen. Ik heb er geen verstand van maar een kenner wijst me op de gepaste twee meter een boterbloem, ranonkel, anemonen, primula’s en iets dat ik niet eerder had gezien de kievitsbloem. Volgens kenner staat hij hier al eeuwen, vroeger in de Leidse wei dat heemtuin is geworden. Ik spring sloot, krijg er zin in en stap opgewekt verder, bij het hek herken ik een sneeuwklokje, ze lijkt mij verdwaalt in de tijd.
Energiek en rijker stap ik mijn huis weer binnen.
Zonder sociaal element had ik dit nooit gedaan dus nooit gevonden. Een Spaans wijsgeer zei het al: elk nadeel heeft zijn voordeel.
-
29 Maart 2020 - 08:30
Elizabeth Dekker:
vrijdagmorgen wandeldeninge en ik ook in de heemtuin
de moeite wAard.
goede zondag -
29 Maart 2020 - 11:16
Yvonne Beran:
Goedemorgen Peter, dank je wel weer voor je poëtische beschrijving.
Ik krijg allerlei afzeggingen op de poeziëslang want er zijn er meer in omloop.
Ik hoop dat je er toch een aantal krijgt.
Ik ben eigenlijk niet zo'n poëzie mens maar heb wel een gedicht dat mij erg aanspreekt.Het is van Ida Gerhard:
Lof van het onkruid
Godlof dat onkruid niet vergaat.
Het nestelt zich in spleet en steen,
breekt door beton en asfalt heen,
bevolkt de voegen van de straat.
Achter de stoomwals valt weer zaad:
de bereklauw grijpt om zich heen.
En waar een bom zijn trechter slaat
is straks de distel algemeen.
Als hebzucht alles heeft geslecht
straalt het klein hoefblad op de vaalt
en wordt door brandnetels vertaald:
'gij die millioenen hebt ontrecht:
zij kòmen - uw berekening faalt.'
Het onkruid wint het laatst gevecht.
Groet, Yvonne
-
30 Maart 2020 - 17:11
Magda Van Der Grijn :
Door deze blog val ik lelijk door de mand.....een en al plagiaat.....het gedicht van IG, dat Yvonne stuurde, zond ik aan mijn tuinclubvriendinnen.
Ik loop vast op de laatste drie regels....ik weet (nog) niet wat de boodschap is. Heeft iemand die paraat?
In ieder geval onder het eten maar eens met Dick overleggen. grvm -
30 Maart 2020 - 19:17
Marianne De Keyzer:
Nouja, wat leuk.
Ik zocht iets anders en keek in mijn spam en toen stuitte is op dit. Goed dat ik het andere zocht anders had ik hier niets van geweten. Hoop dat het vervolg wel direct in mijn inbox terecht komt.
Sorry Peter dat het in de spambox was gekomen.
Ook stimulerend, vandaag lekker bezig geweest, maar... niet gelopen. Na al deze berichten gelezen te hebben, toch nog de wandelschoenen aangedaan en langs de Dwarswatering gelopen, nog de trap naar boven, goed gevoel. Was lekker rustig, om 6 uur zit Nederland aan tafel en met het zomeruurtje extra is dat prima te doen.
-
30 Maart 2020 - 22:58
Peter Blom:
Heerlijk al die reacties, het is alsof we elkaar bijna dagelijks spreken!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
