Vogels
Door: peter
Blijf op de hoogte en volg Peter
29 Mei 2020 | Nederland, Leiden
Over mijn voortschrijdende kennis van het vogelrijk hoop ik het later nog eens te hebben. Nu over Frida Vogels. Ik lees met enige regelmaat haar dagboeken. Ik ben nu bezig in haar dagboek uit 1972, ze is dan ongeveer 40. Ze woont in die tijd in Bologna, getrouwd met Enzo, een Italiaanse kernfysicus.
Ze beschrijft minutieus haar gevoelsleven vol twijfels en onzekerheden. Ze schiet altijd tekort als echtgenote, als schoondochter, als vriend, als mens. Ze probeert compromisloos te leven, authentiek te zijn, maar faalt daarin.
Ze brengt ’s zomers jaarlijks enige tijd door met haar schoonfamilie in een dorpje in Zuid-Italië. Beschrijft die natuur, maar kwelt zichzelf omdat ze voelt dat ze de moeder van Enzo telkens teleurstelt. Ze wil geen kinderen. Verafschuwt aanrakingen, iets doen omwille van de lieve vrede.
Met haar man heeft ze een moeizame relatie, met haar broer, met haar vader, dus eigenlijk met de wereld. Raakt uit totaal haar evenwicht bij dierenleed en menselijk onrecht. Maar ze kan enorm genieten van haar mieterse wandelingen, en beschrijft de kleuren en geuren.
Een getormenteerde ziel met een nietsontziende eerlijkheid naar haar zelf.
Ik lees haar dagboeken met veel overgave, omdat ze zo’n prachtige stijl heeft raakt het me.
In haar dagboek schrijft ze ook kleine gedichten of gedachten op zoals ik vandaag las:
Iemand
die niet verder wil. Mist komt op, verduistert zijn pad,
hij plukt een handvol bessen, tuurt in de afgrond ter
weerszijden,
ijdel, spelend.
Hoe vol moeite was de reis tot hier!
En
Stralend licht. Blauwe en gele vlakken
scherp omlijnd, recht en schuin tegen elkaar gezet.
Hoe beperkt ook, dit uitzicht
leent zich tot weidsheid:
stel bijvoorbeeld een valk,
doodstil biddend in het verdwijnpunt.
Woorden die als muziek klinken, daar kan ik niet genoeg van krijgen.
Er zijn niet veel liefhebbers van haar dagboeken en romans, ik koop ze voor een paar euro bij de Slegte. Maar ik geniet van haar taal en van haar authenticiteit.
Ze beschrijft minutieus haar gevoelsleven vol twijfels en onzekerheden. Ze schiet altijd tekort als echtgenote, als schoondochter, als vriend, als mens. Ze probeert compromisloos te leven, authentiek te zijn, maar faalt daarin.
Ze brengt ’s zomers jaarlijks enige tijd door met haar schoonfamilie in een dorpje in Zuid-Italië. Beschrijft die natuur, maar kwelt zichzelf omdat ze voelt dat ze de moeder van Enzo telkens teleurstelt. Ze wil geen kinderen. Verafschuwt aanrakingen, iets doen omwille van de lieve vrede.
Met haar man heeft ze een moeizame relatie, met haar broer, met haar vader, dus eigenlijk met de wereld. Raakt uit totaal haar evenwicht bij dierenleed en menselijk onrecht. Maar ze kan enorm genieten van haar mieterse wandelingen, en beschrijft de kleuren en geuren.
Een getormenteerde ziel met een nietsontziende eerlijkheid naar haar zelf.
Ik lees haar dagboeken met veel overgave, omdat ze zo’n prachtige stijl heeft raakt het me.
In haar dagboek schrijft ze ook kleine gedichten of gedachten op zoals ik vandaag las:
Iemand
die niet verder wil. Mist komt op, verduistert zijn pad,
hij plukt een handvol bessen, tuurt in de afgrond ter
weerszijden,
ijdel, spelend.
Hoe vol moeite was de reis tot hier!
En
Stralend licht. Blauwe en gele vlakken
scherp omlijnd, recht en schuin tegen elkaar gezet.
Hoe beperkt ook, dit uitzicht
leent zich tot weidsheid:
stel bijvoorbeeld een valk,
doodstil biddend in het verdwijnpunt.
Woorden die als muziek klinken, daar kan ik niet genoeg van krijgen.
Er zijn niet veel liefhebbers van haar dagboeken en romans, ik koop ze voor een paar euro bij de Slegte. Maar ik geniet van haar taal en van haar authenticiteit.
-
30 Mei 2020 - 11:23
Ankie Versfelt:
Leuk Peter dat je Frida hebt ontdekt.
Jaren geleden heb ik haar boeken verslonden. Prachtig die eerlijkheid en kwetsbaarheid van haar.
Verfrissend. Ik heb “ De harde kern” van haar staan.
Gooi ik nooit weg. -
30 Mei 2020 - 12:26
Elizabeth Dekker:
dag Peter,
Al heel lang geleden, nog in de vorige eeuw heb ik de dagboeken gelezen. Ik vond ze prachtig en een heeel mooie uitgave op zulk mooi dun papier.
groet elizabeth -
30 Mei 2020 - 13:06
Els Vander Salm-Brink:
Mooi Peter, dat wil ik ook lezen. groeten Els vanaf een vogelrijk Ameland. -
30 Mei 2020 - 23:42
Peter Blom:
Leuk dat Frida zoveel oproept! Ook ik geniet van de prachtige uitgave van Van Oorschot net als Voskuil en de Russen op mooi papier met liefde gedrukt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
