Polder Poelgeest.

Door: peter

24 April 2020 | Nederland, Leiden

Onder dezelfde staalblauwe hemel verder Leiden belopen en wegen gezocht die niet eerder door mij betreden zijn. Mijn bovenburen hebben me via balkontalk laten weten dat ik westwaarts dien te gaan, onder het spoor door en zou dan komen in een vogelluilekkerland. Zo’n verticaal gesprek is een bijzondere gewaarwording, ik moest mijn nek in een voor mijn nek vreemde stand manoeuvreren om bovenbuurman en bovenbuurvrouw te kunnen zien. Ik sport veel in deze tijden, maar mijn nek 180 graden draaien lukte me niet, net zo moeilijk voor mij als een spagaat. Maar de opbeurende en zorgende intentie van mijn jonge bovenburen was duidelijk en lief bedoeld.
Dus op weg naar hun plekje: Polder Poelgeest.
Geen woord teveel hebben ze gezegd, wat een gekwetter rond het water. Ik keek mijn ogen uit (verrekijker meegenomen) en mijn oren stonden op scherp. Mooi hoor die ondiepe plasjes omzoomd door riet, een beetje troeperig zodat de natuur zijn gang kon gaan. Ik ben bij les 4 van de vogelcursus die ik in dit corona tijdperk volg ter voorkoming van ledigheid. Aan die lessen had ik niets, ik heb geen huismus en heggenmus gezien, noch de pimpel- of koolmees, geen merel en zanglijster. Maar met hulp van plaatjes op het internet heb ik in Poelgeest gespot: slobeenden, kieviten, brand- en grauwe gans, Egyptische nijlganzen, aalscholvers, kokmeeuwen , een vlucht grutto’s en een lepelende lepelaar. Wat ben ik een rijk man met vogelnatuur in mijn buurt. Met vederlichte tred ben ik op vleugels huiswaarts gegaan, mijn dag kan niet meer stuk.

25 April 2020 - 13:22

Yvonne Beran:

Hoi Peter, dank je wel weer. Ja geweldig is het daar. Wij komen daar al een aantal jaren. Ik had in het blaadje van het zuidhollands landschap een stukje gelezen van een vader die daar per ongeluk terecht was gekomen terwijl zijn zoontje daar in de buurt moest voetballen en daardoor vogels was gaan spotten. Van een vogelaar bij ons in de straat werd ik daarna eens in februari er op attent gemaakt dat in het poldertje honderden grutto's , net terug uit Afrika, stonden te fourageren. Ik had zoiets nog nooit gezien! En ook nog een kievit van zo dichtbij dat je al de mooie kleuren van zijn verenkleed zag. Het paradijs.
Er is daar ook een heel leuke historische scheepswerf waar iemand oude houten boten restaureert. Als hij, Alexander, er is kun je altijd bij hem binnenlopen. Vindt hij leuk.
Hartelijke groet, Yvonne